FILEM - SEPET
Pembikin filem sebenarnya menghasilkan filem untuk dua golongan iaitu pengkritik dan khalayak penonton biasa.
Pengkritik menonton filem untuk menilai dan memenuhi ruang pojok akhbar (A. Wahab Hamzah) atau blog mereka (aku). Sukar pembikin filem dapat memenuhi selera para pengkritik yang penuh dengan teori individu masing-masing. Tetapi rata-ratanya mahu sebuah filem yang dapat mengangkat nilai masyarakat setempatnya di samping nilai seni itu sendiri.
Khalayak ramai merupakan sasaran utama pembikin. Ramai menonton maka lumayanlah pendapatan pembikin filem. Bolehlah pembikin filem menghasilkan filem lagi dan lagi dan lagi (macam Razak Mohaideen). Dan dapat kereta dari bos (macam Razak Mohaideen). Tak ada duit macamana nak buat filem. Faham!!
Khalayak ramai banyak yang mahu menonton filem untuk berhibur dan terhibur (macam Ayie). Mereka mahu release tension, gelak-gelak, relaks sebelum sambung rutin harian (macam Ayie). Nak belajar bukan tengok filem tapi masuk kuliah (mungkin begitu kata Ayie).
Jadi mahu ke mana arah tuju pembikin filem? Bagi aku ialah memenuhi kehendak khalayak dan menyampai kehendak pengkritik. Tak susahkan?
Sepet memberi rasa dan jiwa yang secukupnya di dalam ceritanya.
Sepet ialah sebuah kisah cinta. Cinta antara lelaki Cina (Jason) dan perempuan Melayu (Orked).
Sepet sangat realistik. Mengangkat situasi Malaysia yang sebenar. Mewakili orang-orang kebanyakan dan membongkar kisah-kisah dan saling salah tanggapan antara bangsa yang saling berprasangka.
Realistik!
-Jason tak mengejar Orked dengan menunggang motor besar (macam Awie) tapi menunggang Honda kapcai dan menyelit di antara sesak jalan raya.
-Orang Melayu banyak tengok cerita Cina masa maghrib. Betul!
-Orang Melayu kalau dah suka satu-satu genre cerita boleh hafal lagu cerita tu walaupun tak faham makna. Ayie boleh hafal lagu Hindustan. Aku pun boleh! Sabahan boleh hafal lagu Jepun sebab suka tengok cerita Jepun!
-Tak semua Cina kaya. Yang kaya ialah Taiko Cina VCD cetak rompak. Orang Cina pun ditindas orang Cina sendiri.
-Yang beli VCD cetak rompak ialah orang Melayu tak kira miskin dan kaya. Cantik dan tak cantik.
-Perempuan kalau tidur kat rumah, MasyaAllah... Tengok Ida Nerina.
Romantis!
-First date Orked dan Jason. Jason malu-malu dan segan-segan. Cakap sebutir sebutir. Real!
-Babak berteduh di hentian bas dengan plastik menyerkup kepala.
-Pandangan belakang Jason dan Orked berbual mengadap tasik.
-Jason membaca puisi kepada ibunya.
Touching!
-Babak Jason menangis di ribaan ibunya. Dia tak menjerit di celahan gunung pun dan berkata Aku Cinta Padamuuuuuuuu.....
-Orked membaca surat di dalam kereta. Dia dan ibunya menangis tanpa melihat muka masing-masing.
Kasih sayang dan kekeluargaan
-Seisi keluarga menyikat rambut di atas tangga. Teringat mama menyisir rambut menggunakan sikat kutu masa kecil dulu.
-Suami isteri (Harith dan Ida) menari bersama dan si isteri menarik kain suami. Hahaha...
-Ibu bapa yang menyokong seadanya. Lihat ibu Jason dan keluarga Orked.
Penamat yang bijak. Membuatkan penonton berfikir. Macam-macam teori muncul. Adie cakap Keong yang tolong jawab tapi masa bila? Aku pula jawab dengan nada serius, "Kuatnya cinta Jason memaksa dia menjawab panggilan Orked." Semua orang diam. Chewwah...!!
Sepet memberi perasa yang secukupnya untuk khalayak Malaysia. Sebuah filem mesti tonton untuk rakyat Malaysia. Tapi Ayie tetap tak mahu tengok. Sebab dia tak suka filem Melayu. Dia lebih suka cerita Hollywood dan Bollywood yang ada gadis cantik dan nyam nyam..! Ayie.., Sharifah Amani pun orait apa..?
Keterangan lanjut, lawatlah:
Mat Jan
Sultan Muzaffar (entri 26 Februari 2005)
Kelambu: Kredit yang tinggi jika Ayie tengok filem Melayu..
Powered by Blogger.
Posts
Post a Comment